Słodki ból

Jezus przemówił tymi słowami: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

Patrząc na czyjeś życie z boku może nam się wydawać, że ktoś przeżywa jedynie pasmo sukcesów, ale jest to złudne spostrzeżenie. Kiedy Jezus przyszedł na ziemię, to odmienił ją w prawdzie, nie  baśniowo. Z trudu i ciężaru, a więc z tego, co miało zniszczyć człowieka, uczynił drogę do zwycięstwa. By tego zasmakować, Pan zaprasza nas dziś, by z różnych trudów i cierpień, które nas spotykają, uczynić Jego jarzmo, a więc by nie zmarnować krzyża. Jak uczynić z ciężaru ziemskiego jarzmo Boże? Pan Jezus wskazuje na cichość i pokorę. Cichość przeciwstawia się hałasowi grzechu, cichość przywodzi na myśl szmer łagodnego powiewu, w którym objawia się Pan, cichość kojarzy się z dobrem, które nigdy nie krzyczy. Potrzeba więc czystego serca, ukształtowanego przez pokorę, a więc w prawdzie, by zrozumieć, by poznać, by doświadczyć, że w Jezusie nawet ból staje się słodki '+' ks. Adam