Słysząc prawdę

Kapłani i prorocy zwrócili się do przywódców i do całego ludu tymi słowami: Człowiek ten zasługuje na wyrok śmierci, gdyż prorokował przeciw temu miastu, jak to słyszeliście na własne uszy. Jeremiasz zaś rzekł do wszystkich przywódców i do całego ludu: Pan posłał mnie, bym głosił przeciw temu domowi i przeciw temu miastu wszystkie słowa, które słyszeliście. Teraz więc zmieńcie swoje postępowanie i swoje uczynki, słuchajcie głosu Pana, Boga waszego; wtedy ogarnie Pana żal nad nieszczęściem, jakie postanowił przeciw wam. Ja zaś jestem w waszych rękach. Uczyńcie ze mną, co wam się wyda dobre i sprawiedliwe. Wiedzcie jednak dobrze, że jeżeli mnie zabijecie, krew niewinnego spadnie na was, na to miasto i na jego mieszkańców. Naprawdę bowiem posłał mnie Pan do was, by głosić do waszych uszu wszystkie te słowa. Wtedy powiedzieli przywódcy i cały lud do kapłanów i proroków: Człowiek ten nie zasługuje na wyrok śmierci, gdyż przemawiał do nas w imię Pana, Boga naszego. Achikam jednak, syn Szafana, ochraniał Jeremiasza, by nie został wydany w ręce ludu na śmierć.

Słysząc bolesną prawdę, najłatwiej zatkać sobie uszy. Tylko że wtedy nie usłyszy się już nic, np. ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem. Ciężko odpowiedzieć na prawdę czynem, bo każda zmiana, zwłaszcza ta na lepsze, wymaga wysiłku, trudu, często zaparcia się siebie. Poza tym trudno przyznać, że jest się winnym niektórych nieszczęść; lepiej obarczyć odpowiedzialnością innych. A przecież Pan nie każe na Siebie czekać. On lituje się na widok niedoli. Ten, kto ucieka się do Niego, zawsze zostaje wysłuchany. Wczoraj, po wizycie papieża Franciszka w szpitalu dziecięcym, spytano jedną nastoletnią dziewczynę, jak przyjmuje chorobę, czy wiara pomaga jej przetrwać. Zadziwiająca była jej odpowiedź: choroba zmienia mnie i zmienia moją rodzinę, ona nas jednoczy! Niesamowite. Heroiczna wiara! Tego nam potrzeba '+' ks. Adam