Norma

Jezus powiedział do swoich uczniów: "Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza".

Jezusowe ‘więcej’ to norma, ale zadziwia nas ona, bo my normą uczyniliśmy i czynimy często siebie. Dlatego tak nas boli norma Boża, bo trzeba z siebie zrezygnować i trzeba uznać nie tylko: nic do nikogo nie mam, ale także postarać się, by nikt nic do nas nie miał. A to już o wiele trudniejsze. Jasne, że owego więcej nie zyskamy za pstryknięciem palców, ale może w w tym wielkopostnym czasie zadbajmy właśnie o więcej, potrudźmy się wokół tego więcej, zróbmy coś, by przybliżyć się do owego więcej '+' ks. Adam