Przetrwa tylko to, co Boże

Pewien faryzeusz, imieniem Gamaliel, uczony w Prawie i poważany przez cały lud, kazał na chwilę usunąć Apostołów i zabrał głos w Radzie: Mężowie izraelscy - przemówił do nich - zastanówcie się dobrze, co macie uczynić z tymi ludźmi. Bo niedawno temu wystąpił Teodas, podając się za kogoś niezwykłego. Przyłączyło się do niego około czterystu ludzi, został on zabity, a wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni i ślad po nich zaginął. Potem podczas spisu ludności wystąpił Judasz Galilejczyk i pociągnął lud za sobą. Zginął sam i wszyscy jego zwolennicy zostali rozproszeni. Więc i teraz wam mówię: Odstąpcie od tych ludzi i puśćcie ich. Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć i może się czasem okazać, że walczycie z Bogiem. Usłuchali go. A przywoławszy Apostołów kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia /Jezusa/. Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.

Tylko Boże sprawy przetrwają. Tak wiele rzeczy wypełnia nam życie. Ciągle coś trzeba dokończyć, coś załatwić, coś dopiąć. Kiedy myślimy, że jesteśmy już blisko celu, całkowicie zmienia się perspektywa. Miało być tak pięknie, a jest, jak jest. Wiesz, może się czasem okazać, że próbujemy walczyć z Bogiem. Uparcie próbujemy po swojemu, ale przecież nawet największy upór nie zapewni nam pokoju. Warto wsłuchać się w swoje życie, by zobaczyć, czego chce Pan. To co zawiłe z wierzchu, niekoniecznie musi takim być w środku. A jeśli sami próbujemy rozplątać te zawiłości, to narobimy jeszcze więcej zamieszania. A przecież trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi '+' ks. Adam