W imieniu Pana

W Jerozolimie po długiej wymianie zdań przemówił Piotr do apostołów i starszych: Wiecie, bracia, że Bóg już dawno wybrał mnie spośród was, aby z moich ust poganie usłyszeli słowa Ewangelii i uwierzyli. Bóg, który zna serca, zaświadczył na ich korzyść, dając im Ducha Świętego tak samo jak nam. Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać. Wierzymy przecież, że będziemy zbawieni przez łaskę Pana Jezusa tak samo jak oni. Umilkli wszyscy, a potem słuchali opowiadania Barnaby i Pawła o tym, jak wielkich cudów i znaków dokonał Bóg przez nich wśród pogan. A gdy i oni umilkli, zabrał głos Jakub i rzekł: Posłuchajcie mnie, bracia! Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. Zgadzają się z tym słowa Proroków, bo napisano: Potem powrócę i odbuduję przybytek Dawida, który znajduje się w upadku. Odbuduję jego ruiny i wzniosę go, aby pozostali ludzie szukali Pana i wszystkie narody, nad którymi wzywane jest imię moje - mówi Pan, który to sprawia. To są [Jego] odwieczne wyroki. Dlatego ja sądzę, że nie należy nakładać ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom, od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi. Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach.

Można by Piotra posądzić o pychę - wiecie, że Bóg wybrał mnie spośród was. Nic bardziej mylnego. Kto jak kto, ale Piotr zna siebie i po doświadczeniach Paschy Chrystusa, nie stawia siebie przed Panem. Piotr po prostu rozpoznał wolę Boga i jest jej posłuszny. Przemawia do zebranych nie z powodu swojej mądrości, ale z autorytetu Pana. I jak się to ma do naszego życia? Często w naszych rodzinach boimy się podejmować tematu wiary, zasłaniając się własną słabością. Skoro grzeszę, to nie mam prawa mówić komuś, jak ma żyć. Zobacz, w ten sposób stawiasz w centrum siebie - to Ja nie jestem gotowy. Jako uczeń Chrystusa masz prawo przemawiać w Jego Imię, zwłaszcza gdy rozpoznajesz Jego wolę. A wolą Pana jest nasze życie. Kiedy widzisz, że ktoś błądzi, to trzeba mu o tym powiedzieć. Nie dlatego, że jesteś krystaliczny, ale dlatego, ze wiesz, co jest dobre, a co złe. Ponieważ znasz gorzki smak grzechu, to tym bardziej powinieneś ustrzec innych przed tym smakiem. Nie bój się przemawiać w Imię Pana. Ty też możesz stać się Jego prorokiem. Gdyby Piotr myślał tylko o sobie, albo o własnych błędach, kto wie, może nie bylibyśmy ochrzczeni '+' ks. Adam