Święto Boskiego Serca

Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: "Kość jego nie będzie złamana". I znowu w innym miejscu mówi Pismo: "Będą patrzeć na Tego, którego przebili".

Przebicie Serca Jezusa, mimo że dokonane przez żołnierzy, nie zostało przez nich zaplanowane. Żydzi chcieli jak najszybciej zapomnieć o całej sprawie, zniszczyć wszystkie dowody, zatrzeć wszelkie ślady. Jednak pragnienie Boskiego Serca, pragnienie tęsknoty Boga za człowiekiem jest tak wielkie, że Jezus wydaje się za nas nawet po śmierci. Pan Jezus objawiając się św. Małgorzacie Marii Alacoque i pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami (…). Oto Serce, które tak bardzo kocha ludzi. Od większości nie otrzymuję nic prócz niewdzięczności, pogardy, obrazy, świętokradztwa i obojętności. Proszę cię, aby pierwszy piątek po oktawie święta Bożego Ciała był szczególnym świętem ku czci Mojego Serca; aby w tym dniu przyjmowano Komunię Świętą i aby w pokutnym akcie czyniono Mojemu Sercu odpowiednie zadośćuczynienie za wzgardę, jakiej doznało w czasie, gdy przebywało wystawione na ołtarzach. Obiecuję ci, że Moje Serce rozszerzy się, aby wylać obfitość łask Swej Najświętszej Miłości na tych, którzy będą Mu oddawać tę boską cześć i będą czynić starania, by była ona Mu oddawana '+' ks. Adam