Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do
Niego uczniowie i prosili Go: „Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście!” On
odpowiedział: „Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest
świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego.
Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a
żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala ogniem, tak będzie
przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego
królestwa wszystkie zgorszenia i tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i
wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy
sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy,
niechaj słucha!”
Grzech nie jest tożsamy z grzesznikiem. Pan Jezus wyraźnie oddziela nieprawość od tych, którzy się jej dopuszczają. Przypowieść o chwaście to najpierw obietnica Bożego miłosierdzia. Człowiek, który wybiera zło nie musi podzielić ostatecznego potępienia zła. Człowiek zawsze ma wybór. Owszem, ta możliwość istnieje do pewnego czasu, ale do tego czasu ma wybór. Żaden grzech nie stoi na przeszkodzie, jedynie wola człowieka '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.