Nie zapomnieć

Po rozmnożeniu chlebów, o zmierzchu uczniowie Jezusa zeszli nad jezioro i wsiadłszy do łodzi przeprawili się przez nie do Kafarnaum. Nastały już ciemności, a Jezus jeszcze do nich nie przyszedł; jezioro burzyło się od silnego wiatru. Gdy upłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, ujrzeli Jezusa kroczącego po jeziorze i zbliżającego się do łodzi. I przestraszyli się. On zaś rzekł do nich: To Ja jestem, nie bójcie się! Chcieli Go zabrać do łodzi, ale łódź znalazła się natychmiast przy brzegu, do którego zdążali.

Wiele burz i wiele wichrów przeżywamy, bo takie jest nasze ziemskie życie. Ale nie bójmy się burz, bójmy się tego, że możemy zapomnieć o Jezusie, bójmy się tego, że zapominamy, co się wydarza w czasie każdej Eucharystii. Jezus o nas nie zapomina i w każdej chwili jest gotów przyjść do nas, ale czy Go rozpoznamy? '+' ks. Adam