Więź żywa

Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o Światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości. Była Światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: „Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

Wszystko, co robimy, modlitwy, które podejmujemy, rekolekcje, kursy, warsztaty, w których uczestniczymy, książki, które czytamy, to wszystko nie zastąpi nam Jezusa i żywej więzi z Nim. Jan uczy nas też, że owa więź nie jest relacją z Nauczycielem, z Mistrzem, ale z Bogiem, potężnym i wszechmocnym Panem, z którym nikt i nic nie może się równać. Nad tą prawdą warto dłużej się zatrzymać. Zbyt mało w naszej świadomości, w naszym doświadczeniu odnosimy się do Boga, który jest naszym Początkiem i który jest wypełnieniem wszystkiego, Boga, który jest życiem, który jest światłością i co najważniejsze, także w pismach św. Jana, który jest miłością '+' ks. Adam