Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie! W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. Ducha nie gaście, proroctwa nie lekceważcie! Wszystko badajcie, a co szlachetne - zachowujcie! Unikajcie wszystkiego, co ma choćby pozór zła. Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa. Wierny jest Ten, który was wzywa: On też tego dokona.
Wezwanie 'Zawsze się radujcie' jest najczęściej bardzo spłycane w rozumieniu i w odbiorze. Niektórzy mylnie sądzą, że chodzi tu o naiwne uśmiechy, wesołkowatość w stylu 'jak głupi do sera'. I rośnie nam obraz chrześcijanina - wiecznie uśmiechnięty. Ciekawe jakby miało to wyglądać na pogrzebie? Pomijając już tego typu refleksje, w tę III. Niedzielę Adwentu - zwaną Gaudete (Radujcie się) przypominamy sobie, że radość jest darem Pana. Radość wynika z pokoju serca, który zachowujemy zarówno w pomyślności jak i w chwilach doświadczeń. Trudno wyobrazić sobie, że św. Faustyna uśmiechała się z radości, gdy oskarżano ją o fantazjowanie, ale jeszcze trudniej odmówić jej radości serca. Przykłady można by mnożyć. Nie o to jednak chodzi. Jeśli Twoje serca nie ma pokoju, nie ma radości, to pomyśl dziś chwilę, dlaczego. I wykorzystaj ostatnie chwile Adwentu '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.