Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie.
Nie pamiętam już gdzie, ale przeczytałem kiedyś ciekawą interpretację owego jarzma. Zwierzęta, zaprzęgnięte do niego, nie tylko dzieliły się wysiłkiem, ale także, co ważniejsze dla nas, szły w tym samym kierunku. Dzielenie jarzma z Panem nie jest więc tylko kwestią doświadczenia Bożej mocy i ulgi w trudnościach, ale jest kroczeniem w tym samym kierunku, i znowu co istotne, obok siebie. Możemy nie tylko iść za Panem, ale iść razem z Nim. Niesamowite zaufanie Pana. Możesz iść obok Boga. Czy wiesz, co to znaczy? Jak wielkie jest uniżenie Pana, jak wielka Jego pokora i cichość, że Stwórca idzie ramię w ramię ze stworzeniem. Zadziwiające! Z błogosławieństwem '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.