W obecności Pana

To Pan daje śmierć i życie,
w grób wtrąca i zeń wywodzi.
Pan uboży i wzbogaca,
poniża i wywyższa.

Z pyłu podnosi biedaka,
z barłogu dźwiga nędzarza,
By go wśród książąt posadzić,
by dać mu stolicę chwały.

Niesamowite wyznanie wiary psalmisty, który nie tylko przeczuwa, ale jest przekonany, że Pan właśnie taki jest. Ciężko uwierzyć tak bezgranicznie, niby chcemy, a jednak się boimy; niby wiemy, że Pan czuwa nad wszystkim, ale pewne sprawy wolimy załatwić sami. Jak zatem wyrobić w sobie wyznanie psalmisty? Oczywiście, każdy znajdzie swój sposób, ale początek jest wspólny dla wszystkich - to świadome chodzenie w obecności Pana: w domu, w pracy, na modlitwie, w obowiązkach. Gdy przypominamy sobie nieustannie o tym, że Pan jest blisko, powoli rodzi się w nas wrażliwość na najmniejsze poruszenia Boże, które z kolei wlewają w nasze serca pewność, że rzeczywistość należy do Chrystusa '+' ks. Adam