Jezus przywołał do siebie dwunastu
swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i
leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów:
pierwszy Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn
Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub,
syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go
zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: „Nie
idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie
raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: "Bliskie
już jest królestwo niebieskie”. Apostołowie wymieniani są w
parach. To celowy zabieg, mający na celu pokazać nam siłę i wagę wspólnoty, bo
przecież, gdzie dwaj albo trzej są zebrani w Imię Jezusa, tam On sam jest
pośród nich. Uczeń Chrystusa nigdy, przenigdy nie działa sam, to jest
niemożliwe. Jesteśmy wezwani do budowania więzi, w których Chrystus ma być treścią,
ma być najważniejszą Osobą. To właśnie gwarantuje owocność apostolskiej działalności '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.