Gdy słudzy przyprowadziwszy apostołów, stawili ich przed Sanhedrynem, arcykapłan zapytał: Zakazaliśmy wam surowo, abyście nie nauczali w to imię, a oto napełniliście Jerozolimę waszą nauką i chcecie ściągnąć na nas krew tego Człowieka? Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi - odpowiedział Piotr i Apostołowie. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni.
Daru Ducha Świętego nie da się wymusić na Bogu. Jest On hojnie udzielany, ale jednak nie wszyscy Go otrzymują. Przeszkoda tkwi w wyborze człowieka. Często oczekujemy darów jako własności, tak by człowiek mógł powiedzieć: mam to, mam tamto. Zapominamy o kontekście służby. Nikt z nas nie żyje dla siebie. Duch udzielany jest nie tylko dla naszego osobistego uświęcenia, ale także dla uświęcenia wspólnoty. Moc Jezusa jest mi dana, gdy chcą ją przekazać innym, gdy chcę, by inni też doświadczyli zmartwychwstania Pana. Powraca tu kwestia naszego zaangażowania na polu ewangelizacji. Nie ma wiary, jej właściwego przeżywania, bez konkretnego przekazu Ewangelii: słowem lub czynem. Jak bardzo ożywilibyśmy własną wiarę, gdybyśmy nie wstydzili się wyjść z nią do świata, gdybyśmy się odważyli. Uwierz, że naprawdę nie potrzeba wielkich rzeczy '+' ks. Adam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za Twoje Słowo. Niech Cię Pan prowadzi.