Budowniczy grobowców

Jezus powiedział do faryzeuszów i do uczonych w Prawie: "Biada wam, ponieważ budujecie grobowce prorokom, a wasi ojcowie ich zamordowali. A tak jesteście świadkami i przytakujecie uczynkom waszych ojców; gdyż oni ich pomordowali, a wy im wznosicie grobowce. Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, który zginął między ołtarzem a przybytkiem. Tak, mówię wam, na tym plemieniu będzie pomszczona. Biada wam, uczonym w Prawie, bo wzięliście klucze poznania; samiście nie weszli, a przeszkodziliście tym, którzy wejść chcieli". Gdy wyszedł stamtąd, uczeni w Piśmie i faryzeusze poczęli gwałtownie nastawać na Niego i wypytywać Go o wiele rzeczy. Czyhali przy tym, żeby Go podchwycić na jakimś słowie.

Bóg nie chce pomników, które stają się grobowcami, a więc, które czynią Boże Słowo, Bożą łaskę, Bożą obecność czymś martwym. A przecież czasem niestety wznosimy grobowce wierze, naszym świętym, praktykom i zwyczajom religijnym. Bo jeśli zamykamy się na Słowo Boże, jeśli nie chcemy się wciąż nawracać, jeśli nie chcemy słuchać prawdy i nie chcemy według tej prawdy kształtować siebie, to stajemy się budowniczymi grobowców. Potrzeba szczerej chęci nawrócenia, aby to zmienić '+' ks. Adam