Pokój

Kiedy ogromne tłumy zebrały się koło Jezusa, tak że jedni cisnęli się na drugich, zaczął mówić najpierw do swoich uczniów: "Strzeżcie się kwasu, to znaczy obłudy faryzeuszów. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie wyszło na jaw, ani nic tajemnego, co by się nie stało wiadome. Dlatego wszystko, co powiedzieliście w mroku, w świetle będzie słyszane, a co w izbie szeptaliście do ucha, głoszone będzie na dachach. A mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic już więcej uczynić nie mogą. Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do piekła. Tak, mówię wam: Tego się bójcie! Czyż nie sprzedają pięciu wróbli za dwa asy? A przecież żaden z nich nie jest zapomniany w oczach Bożych. U was zaś nawet włosy na głowie wszystkie są policzone. Nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli".

Nie żyjemy dla tego świata, choć ten świat wypełnia nam życie. Jeśli zżerają nas lęki, to znak, że trzeba obudzić w sobie nadzieję na prawdziwe życie w niebie, że trzeba o tym życiu myśleć, rozważać, że trzeba czytać żywoty świętych, którzy tęsknili za niebem. Nie ma co czekać, aż się wszystko samo zrobi. Nie żyjmy jak faryzeusze, którzy z Bogiem są boży, a ze światem światowi. Pozwólmy sobie uwierzyć w to, że naprawdę jesteśmy cenni w oczach Boga, że Jego interesuje nasze życie, że my Go interesujemy, bo nas kocha. Niech ta podstawowa prawda nie stanie się banałem dla nas, ale gwarancją nadziei i ufności, gwarancją pokoju '+' ks. Adam