Całe życie

Spośród swoich uczniów wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwóch i wysłał ich po dwóch przed sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd sam przyjść zamierzał. Powiedział też do nich: "Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Idźcie, oto was posyłam jak owce między wilki. Nie noście z sobą trzosa ani torby, ani sandałów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie. Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: „Pokój temu domowi!” Jeśli tam mieszka człowiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; jeśli nie, powróci do was. W tym samym domu zostańcie, jedząc i pijąc, co mają: bo zasługuje robotnik na swoją zapłatę. Nie przechodźcie z domu do domu. Jeśli do jakiego miasta wejdziecie i przyjmą was, jedzcie, co wam podadzą; uzdrawiajcie chorych, którzy tam są, i mówcie im: „Przybliżyło się do was królestwo Boże”.
Łukasz nie poznał osobiście Pana Jezusa i nie znalazł się w gronie nawet siedemdziesięciu dwóch posłanych. Jednak nie przeszkodziło mu to w wypełnianiu misji uczniów i w wyznaczeniu drogi dla następnych pokoleń posłanych. Łukasz chce nam powiedzieć, że jesteśmy posłani w naszym tu i teraz. Oznacza to, że do czasu przyjścia Chrystusa mamy głosić światu, że tylko On jest Zbawicielem. Św. Łukasz zrobił to i jako lekarz i jako ewangelista i jako malarz. Tradycja podaje, że to On namalował obraz Matki Bożej. Ciekawe. Zostawił nam Ewangelię i obraz Tej, która doskonale Ewangelię wypełniła. Zadanie i drogę do wypełnienia go. Piszmy, malujmy obraz Boga naszym życiem. A przy okazji serdeczne życzenia i podziękowanie dla pracowników służby zdrowia '+' ks. Adam